Çünkü Kadın Olmak..

 İnsan kadın olmanın derdini en çok evlenince ve anne olunca anlıyor sanırım. Öncesi lale devri. Geçen gün bir filmde şöyle bir konuşma geçti:

"İşte evlilik ve aile hakkında kimsenin söylemediği bir şey: Sevdiğin insanlara onlar için vazgeçmek zorunda kaldığın her şey için ne kadar kızabilirsin? Asla bir teşekkür almazsın. Her şeyden vazgeçersin çünkü aile sahibi olan bir kadından bu beklenir. Sonra bi gün uyanırsın ve olman gereken kişinin gittiğini fark edersin. Seni görmeyen insanlar için ondan vazgeçmişsindir. Onun için yas tutacak zamanın da olmaz çünkü  yıkanacak çok fazla çamaşır vardır. Bir gün uyanırsın ve yarının, belki de en iyi parçanın öldüğünü fark edersin. İş başa düştüğünde fedakarlıklarının hatırlanacağının takdir edileceğini ve en yakınındaki insanların ihtiyacın olduğunda sana biraz lütuf göstereceğini varsayarsın ama göstermezler."

İşte tam olarak bu. Zaman ellerimizden akıp giderken, yapılacak onlarca yemek, yıkanacak çokça çamaşır, bir sürü ütü, ev temizliği, çocuk bakımı, eş ihtiyaçları,  yetememezlik derken asla kimseyi memnun edemediğin bir akşamüstünde oturup kendinden de kalmayan parçalarla oturup ağlamak. Yol arkadaşınızı doğru seçin. Size yoldaş olacak, sırtınızı yasladığınızda boşluğa düşmediğiniz, durmadan eleştirilip suçlanmadığınız arkadaşlarınız olsun. Takdir görmek nasıl bir şeydi sahi?