Ben Yine Geldim

Çoook uzun zaman oldu yazmayalı. eskiden ne yazardık be, her gün mutlaka bir şeyler karalardım, günlük gibi tutardım buraları. son zamanlarda yazamaz oldum. alışkanlığım kayboldu. okunmuyor da artık bloglar. o yüzden daha rahat yazabilirim sanırım. evet burası benim için günlük oldu artık. yazacağım..

Bugün annemin dizinden ameliyat olacağını öğrendim. Geçtiğimiz haftalarda bir düşük yaptım. 9 haftalıkken kaybettik. Kalp sesini duyduktan sonra düşük tehlikesi hep vardı. Fakat bir terslik vardı, kesinlikle hamile gibi hissetmiyordum. İşte hamileyken başınız döner, sabahları mideniz bulanır, canınız bir şey çeker falan ama bende hiç birisi yoktu. normal herhangi günden farkı yoktu hamileliğin. bu da bende acaba bir terslik mi var duygusu ile devam etmeme sebep oldu. Nitekim de öyle oldu. 

İnsan başına ilk gelen şeylerden inanılmaz korkuyor. Çok korktum, üzüldüm. Özellikle ağır kaldırmayayım diye çamaşırları kurutma makinesine taşırken 3 sefer yaptığımı hatırlayıp bir kerede kaldırdığımda anladım acısını. Oturup ağladım. Artık hamile değildim. İşte o an birden aklıma bir acı düştü, yakının kaybetme acısı. Allah kimseye yaşatmasın, sevdiğinin acısını. 

Sanırım söyleyeceklerim şimdilik bu kadar

yarın güzel haberlerle görüşmek dileğiyle.