Sevgili Günlük

Dün bir yorum sayesinde bugün yazmaya karar verdim. Eski günleri hatırladım. Burayı asıl açma sebebimi.. Ben günlük tutmak istiyordum fakat kağıda yazmak çok riskliydi. özelimi herkes okuyabilirdi. Sonra burayı keşfettim. Beni tanımayan herkese anlatmak istedim kendimi. Sonra kendimi ifşa ettim, uzaklaştım.. Twitter da her istediğimi yazıyordum oysa, hem de tüm sülale deli gibi takip ederken. E o halde burada neden olmasındı? 

Başlıyorum artık, her gün bir şeyler yazmaya. Günlük okumayı sever misiniz bilmem ama ben severim..

Bugün yine geç yatmanın etkisiyle sabah geç kalktım. A kişisi evliliğimiz boyunca yaptığı ilk sürprizi bana yaptı. Ben uyurken yanıma geldi, büşra kalk kahvaltı hazır dedi. Öyle bir "neee" diye bağırmışım ki.. Aslında ne kadar da saçma değil mi? ikimiz de aynı evde yaşıyoruz fakat kahvaltı hazırlanması beni sürprize boğmak oluyor. Ciddi anlamda gözlerim doldu. İnanılmaz mutlu oldum.  Heyecanla kalktım yerimden, mutfağa gittim. Tost yapmış. Çay demlemiş ama geç aklına gelmiş. Çay içmem zaten sabahları. Bunu çok iyi bilir. Taze sıkılmış portakal severim ama tabi ki sıkmamış. Olsun, tost hazırlamış. Sadece bir tost yedik ama inanılmaz lezzetliydi. Belki uyanır uyanmaz hazır olmasından, belki gerçekten elinin lezzetli olmasından, bilemiyorum..

sonra a bebek uyandı. ona zorla da olsa kahvaltı yaptırdım. kahvaltı yapmaktan nefret ediyor. aslına bakarsanız yemek yemekten ve uyumaktan da nefret ediyor. sanki ergen triplerinde bu günlerde, olsun sağlıklı olsun da diyorum, zorla ağzına bir şeyler tıkmaya çalışıyorum. bazen öyle zorluyorum ki, geceleri ruyamda obez olarak görüyorum onu, hemen vazgeçiyorum..

Saat 11.30 da sunumum vardı. Hoca bana "tüketim, tüketim toplumu, tüketim kültürü ve reklam" konusunu uygun görmüş. 20 dakikada bu konuları anlat dedi ama benim sunum tam 1 saat sürdü. Hoca da laf soktu az bana, işte panelde seni konuşturtmazlar falan. Ayh hocam dedim o kadar konuşmayı çok seviyorum ve o kadar çok konuşmaya ihtiyacım var ki, kusura bakmayın. Beni 2. kez panele çağırmazlar, olur biter, umrumda değil. Konnuşmam lazım, bu konu önemli, dedim. O da gülümseyerek ders metaryalı olarak harika dedi.

Ardından başka bir derste zara kurumsal kimliklerini ve iletişim dilini anlattım. Medyada algı yönetiminden de bahsettikten hemen sonra ders işini kapadım. O sırada a bebek evde çıldırdı. Bebek diyorum ama 3 yaşında oldu nerdeyse şaka maka..

Bu arada yemek de yaptım tabi. Biber dolması ve ilginç bir patates çorbası. İlginç diyorum çünkü norveç usulü bir şeydi. O kadar sıkıldım ki yemeklerden, artık değişik tatlar arıyorum. Zaten lezzetli yemek de yapamıyorum. Ama pasta börekte üstüme yok. Kilo almasak neyse de, napalım her şeyin güzel bir sonu var. Size yazacağım yine.  Yarını bekleyin :)

İsteyen olursa bloggerlar meet yapabiliriz online olarak. Konuşmaya ihtiyacı olan varsa, haber etsin, toplaşıp hiç tanımadığımız insanların dedikodusunu yapabilir, entellektüel muhabbetlere girişebiliriz.