Özledim be!

Özledim be günlük,

Yıl 2005.. lisedeyiz. bordo converseler ayağımızda, kapüşonlu sweetleri formanın üzerine giydiğimiz için aykırıyız. zaten spor ayakkabı da yasak. okuldan çıkmışız dershaneye yetişmeye çalışıyoruz. kulağımda çilekeş çalıyor-körpe. en yakın arkadaşımla gülüyoruz, deli gibi yağmur yağıyor, ayaklarımız sırılsıklam, üstümüz başımız çamur içinde. koşarken kokoş kürklü teyzelere çamur sıçratıyoruz, bilmediğimiz küfürleri sıralıyorlar. biz yine gülüyoruz. hamurabi ye giriyoruz o ıslaklıkla. hamurabi bana 3 poğaça diyorum, satıcı abi sinirleniyor. hamurabi pastanenin ismi oysa. biz yine gülüyoruz.

eğlenecek o kadar çok şey var ki, gülecek onca çok şey var ki.. ağzımıza çamurlar giriyor kahkaha atarken, çok mutluyuz, çokça umutluyuz. gece kulaklıkla yatıyorum. kulağımda yine çilekeş. sabah uyandığımda kulaklığın parçalanmış parçalarını kulağımdan çıkarmaya çalışıyoruz. yine gülüyoruz kahvaltıya inerken. harika arkadaşlarım oluyor.

Yıl 2008.. iktisat bölümünden bi kızla tanışıyorum. o kadar ukala ki, asla arkadaş olmam ben bunla diyorum. fakat öyle bir arkadaş oluyoruz ki, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor. beraberce cami ye koşuyoruz, en önden yer kapıyoruz. kimse yoksa camide hoplayıp zıplıyoruz. bir sürü insanla tanışıyor, bir sürü olaya karışıyoruz. harika günler yaşıyoruz. şehir şehir dolaşıyoruz, sürüsüyle arkadaşımız oluyor.

başka üniversite okuyorum, bu kez başka arkadaşlar buluyorum. yıl 2011. kızın teki beni arıyor, kanka ben kayboldum diyo. ne kankası diyorum içimden. yıllar gçiyor, biz hala kankayız. ders arası taksime gidiyoruz, her seferinde kapüşonunu suratına kapatıyor tanınmamak için. her yerde kameralar var diyor. gülüyoruz. o ıslak hamburger yiyor, ben döner. ya da pizza hut a gidiyoruz, ben akdeniz, o 4 mevsim.

başka bir birimle taınşıyorum. şehir şehir geziyorum yine. bir sürü yetim çocuğum oluyor. hepsini ayrı seviyorum. sabahın 5 inde kalkıyorum, akşamın 12 sinde eve geliyorum ama asla yorulmuyorum. bir sürü fotoğraf çekiyorum, editliyorum, haberini yazıyorum. ah ne güzel günler..

çok güzel günlerim olmuş diyorum. daha yazamadığım bir sürü olayım, harika bir gençliğim akıp gidiyor elimden. şimdiki gençleri düşünüyorum da, kesinlikle yaşamıyorlar. akıllarında aşk, ceplerinde tüketim kültürü. özlüyorum o günleri. sadece arkadaşlığın, paylaşımın, güzel günlerin olduğu ve gerçekten güldüğümüz o güzel günleri..

beni o günlere getiren şarkıyı ekleyim, ve mutsuzuluğumun sebebi de muhtemelen bu. geçen gün annem söyledi, harika bir gençlik yaşadın, daha iyisi olamazdı :(