Ivır Zıvır 86

Ben bu ay neler yaşadım?

Öncelikle Ekşi Sözlük'te yazar oldum. Artık her yapılana daha dikkat ediyorum, unutmayın, yazarım!

Kaymakamlık sınavını kazanabildiğimi kabul etti a kişisi. Fakat yapma dedi. Nedeni ise, 1 yıl başka bir şehir, 1 yıl başka şehir olmak üzere 2 yıl staj dönemi gördükten sonra 1 yıl da yurt dışında dil eğitimi alıp, asıl gideceğim şehre atanmak gibi durumlar söz konusu olduğundan. Hani bebek var, ben varım, ben ne yapacağım gibi şeyler söyleyerek beni caydırdı. Ha, diyeceksiniz ki, sınavı geçtin de olacak mı bunlar? Hayır, bir de tüm bunlardan önce mülakat vardı ki ben mülakatta kendime güvenirim.

Kaymakamlığı rafa kaldırdığım bu günlerde, kendimi yeme-içme ye adadım.

Spora devam ediyorum, giderken bisiklet kullanmayı kafaya taktım. Fakat bisikleti alıp sokağa çıkarmaya mecalim yok. Yürümek daha kolayıma geliyor.

Ve hastalık.. umarım sizi bulmamıştır. Çünkü kiminle konuşsam başından geçmiş veya geçmekte. Hatta 2020 grip yılı bile diyebilirim. Domuz gribinin yanı sıra ilginç bir grip daha peydah oldu. Öncelikle kemik ağrısı ile başlıyor. Sunii sancıya benzer bir ağrı bu. Oturup ağlamıştım bir akşam. Sanki kemiklerimi içerden ayırıyorlardı. Ertesi gün yataktan kalkmaya mecaliniz kalmıyor. Kuru bir öksürük. Burun akıntısı, hapşırık ve deli gibi halsizlik. Ama öyle böyle değil. 2 adım atınca yere uzanasınız geliyor. Bende bebek olduğundan hasta olma gibi bir lüksüm yok. Bu yüzden hemen anneme gittik. Ha bir de 39 derece ateş. Anneme gidince akşamında bebekte hasta oldu. Sonra ben mecburen hastalığımı unutup, onun ateşini kontrol altına almaya çalıştım.

Hastalığı yaşayınca insan, gerçekten sağlığının değerini biliyor. Ben bu yaşa kadar hiç hasta olmadım diye övünüyordum. Fakat anladım ki, hastalık gerçekten insanın hayatını kabusa döndürüyormuş. Bu yüzden, artık hiçbir şeyi kafaya takmıyorum. Sizler de takmayın. Rahat bir şekilde uyuyabiliyorsanız, sağlıklıysanız, çözülemeyecek hiçbir şey yok bu hayatta!