Anladım.

Hep mutlu olacak değildik ya. Biraz da mutsuz olduk. Umursamadım. Sakindim. Hep sakin oldum. Kıskançlığım fazla sevgiden geliyor sanıyordum. Değilmiş.  Fazla sevgiziliktenmiş, anladım.

İnsan ilgiye muhtaç. Büyük ihtiyaç. Hele emek. Emeksiz yemek olmazmış. Öyle. Ve mutluk için gerçekten emek gerekiyormuş, anladım.

İnsan en umudunu kaybettiğinde daha bi vasıfsız oluyormuş. Yaptığın şeylerin görülmemesi, hiç olarak hissettiriyormuş. Hiçliğin içindeki keşmekeşi, anladım.

Kalbini paramparça etmeye bir cümle yetiyormuş mesela. Seni kaybetmeye, yok etmeye bir kelime.. Düşünerek söylenmiş şeylerden daha önemliymiş, öyle aniden gelen cümleler, anladım.

Sinir anında insan kendinden geçiyor, karşısındakini kırıp parçalıyormuş. Fiziksel olarak değil, psikolojik. Çok daha ağırmış, anladım.

Sokratesin dediği gibi bir mutluluk söz konusu değilmiş. İyi insanlarla karşılaşmaktan çok kendine uyan insanlarla birlikte olmak mutlu ediyormuş, anladım.

Anladığım o kadar çok şey var ki bugün. Ne kadar sevildiğim ve sevilmediğim, ne kadar çekildiğim ve itildiğim, ne kadar hakettiğim ve haketmediğim.. Anlamadığım tek şey ise Bihter Ziyagil ses tonuyla BEN BUNA NASIL DAYANICAM?

Yorumlar

  1. İnsanın duruldu zamanlar olur bazen. Herşeyi anlaman ne güzel umarım bu anladıklarından bir ders alırsın ona göre bir yol çizersin çizdiğin yolda "ALLAH" yardımcın olsun hayatında başarılar dilerim.

    YanıtlaSil
  2. Hayat kendi akışını belirler, nefes almak lazım bazen.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bugün nefesimi aldım sanırımm :) az önce paylaştm

      Sil
  3. Vayy, benımde son zamanlarda hissettiğim duygulara cümleler olmuş sanki yazın,hissine sağlık !

    Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok teşekkür ederim. insan yalnız olmadığını hissedince daha bir seviniyor :)

      Sil
  4. Hayat inişli çıkışlı ve mutluluk küçük şeylerde de gizli, bazen başımıza kötü şeyler gelse de ders çıkarıp yola devam ediyoruz o anda takılı kalmamak her şeyi ona yüklememek daha iyi. İnşallah her şey güzelleşir ve yoluna girer :) Yazınız için teşekkürler çok güzeldi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. iyi niyetleriniz ve değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim. aslında kötü şeyler iyi şeylerin değerini bilmemiz için de karşımıza çıkıyor olabilir. durup düşününce düzeliyorum ama sonra yine kötü bir şey geldiğinde yine kötü hissediyorum :/

      Sil
  5. evet, çok doru bir söz: "emeksiz yemek olmaz." :)

    YanıtlaSil
  6. Bu bebekli anne sendromu, bebekler büyünce şıp diye geçer. Can'a hep derdim, şu çocuk büyüyene kadar boşanmadıysak daha da boşanmayız. Netekim çocuklar büyüdü, ben gece uykumu alıp , gündüz sıcak çay içmeye başladıktan sonra bana hareketleri daha az batmaya başladı :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yavaş yavaş etkisini kaybediyor benim de. artık daha mı az kızıyorum ne? ama içsel bulantım hep var maalesef. fakat bunun ne çocukla ne de evlilikle ilgisi var. facebook anımsatmasa inanmıcam. fakat 10 yıl önce yazdığım yazıları görsen bu kız intihar edecek heralde dersin :))

      Sil
    2. Aslında çok iyi anlıyorum, benim de günlüklerimi okusan bir :D Hatta bloğu ilk açtığımda da aynı moddaydım ama sonra kendi kendimi aşağı çekmeye başlayınca yazı tipimi değiştirdim. Yine de en sevdiğim yazılarım BİRikim bloğumdadır, ayın karanlık yüzü :D

      Sil

Yorum Gönder

Bi sesin çıksın..