Ivır Zıvır 80

Bir ıvır zıvırla daha karşınızdayım sevgili okuyucu

normal insanlarda muhabbet şöyle başlar:

-nasılsın?

-iyidir, sen nasılsın?

bende muhabbet şöyle başlıyor

-nasılsın?

-iyiyim işte nolsun. çocukla uğraş dur. hava soğuk dışarıya çıkamıyoruz. çok sıkıldım. ev işleri falan işte bilirsin yemek, ütü, bulaşık, çamaşır falan. bi de çocuğun diş çıkarması var. bayaa sıkıntılı bir dönem yani. ay onu bırakta dün ne oldu biliyor musun?

bu yüzden olsa gerek artık kimse bana nasılsın diye sormuyor.

kara cuma, mübarek cuma ya da her ne ise, o gün insanlar deli gibi alışveriş yaptılar. internet siteleri kitlendi, avmlerde bedava dağıtılıyormuşcasına yağmalar yapıldı. ama sorsak kimsede para yok, hepimiz fakiriz. 

evleneli 6 yıl olan bir arkadaşım hala pembiş sunumlarıyla kocişim paylaşımları yapıyor. çocukları anaokuluna başladı ama hala o pembe koltuklarıylaa, çiçekli böcekli pasta tabaklarını ve tabii ki çoook sevdiği kocişini göstermekten bıkmadı. biz bıktık kocanın yanağındaki beni görmekten. evet belki çok küçük ama o kadar ağzımıza sokuyorsun ki, her şeyi ezberledik.

rüyamda sınavdaydım. aman Allah ım ne büyük bir mutluluktu. ya bu hayatta en güzel zamanlar öğrencilik zamanları. değerini bilin. ve mutlaka bişeyler başarın şu saçma hayatta. sonra "sen ne başardın ki, ne yaptın ki şu hayatta" gibi ithamlarla kendinizden nefret etmenize sebep olmayın. şu dünyada ne yapıyorsa insan, kendine yapıyor. yanlış seçimler kötü sonuçlar doğuruyor işte.

bir insanı ahlaken eğitmeden sadece zihnen eğitmeek topluma bir bela kazandırmak demektir demiş theodore roosevelt. çok güzel demiş, has demiş.

internette araştırdım dediği de , konuyu sorgulattığında karşısına çıkan ilk 3 siteye girip bir kaç cümle okumak. evet eminim araştırdın.

ve son olarak bir istek: keşke yarın sabah lise-hazırlık sınıfımda uyansam. tekrar etsem tüm hayatımı ve seçimlerimi tamamen değiştirsem.