.

Derler ki bazı hayatlar zaman içinde bağlıdır birbirine, çağlar içinde yankı bulan eski bir çağrı ile zincirlidir ötekine.


işte buna inandım hep.. gerçekten böyle olmalıydı bence. zamanın bir yerinde karşıma çıkan her hangi biri, zamanın başka bir yerinde tekrar karşıma çıkmalıydı. fakat öyle olmuyordu.

ne hayat ruyalar kadar güzel, filmler kadar zevkli, diziler kadar çekici oluyor; ne de yaşam gerçekten isteklerine karşılık verebiliyor.


çoğunlukla depresif bir hal alıyorsun. çünkü biliyorsun ki, ne kadar uğraşırsan uğraş; hiç bir şey değişmeyecek. ve ne kadar çabalarsan çabala; herkes bildiğini okuyacak ve seni asla umursamayacak. umursadıkları tek şey; senin hataların, yanlışların ve elinde olmayan kusurların olacak. insanoğlu böyle nankör, insanoğlu böyle acımasız, böyle riyakar



yüzüne bakıp gülecekler, arkandan söylemediklerini bırakmayacaklar. yüzüne gülecekler, arkandan işler çevirecekler. asla kimseye sırtını yaslayamayacaksın. en sonunda anlayacaksın ki, aslında en başından beri yapayalnızsın.



işte bunun farkına vardığın an; hazmetmen her şeyden zor olacak. fakat hazmedeceksin. şu an hazmedemiyorsun fakat hazmedeceğine eminsin. işte o zaman her şeyden vazgeçebilme kuvvetini toplayabileceksin. çünkü o zaman arkanı dönüp gidebileceksin. yalnızca beklemen gerekiyor.. hazmetmeyi beklemen..

Yorumlar

  1. Bunları hazmettikten sonra da yaşamın pek bir keyfi kalmıyor ne yazık ki.

    YanıtlaSil
  2. Merhaba deep tavsiyesiyle blogunuza geldim, güzel yazılarınızın devamını bekliyorum :)

    YanıtlaSil
  3. çok çok güzel bir yazı düşündüklerim ve hissettiklerimle ne kadar da aynı..kendimi buldum epeydir böyle iç dökülüp de bu kadar benzeyenini görmemiştim.

    YanıtlaSil
  4. yazdığına göre kötü olmalısın kikirikiiiiii :)))) hoşgeldiin. :))))

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bi sesin çıksın..