Çocuklar Hep Mi Çok Tatlılar?

Çocuk; bebeklik ve ergenlik çağlarındaki insan.
Bir anne veya babanın herhangi bir yaştaki evladı.

Çocuğu sorduğumuzda viki böyle açıklıyor. Ama aslında bana sorarsanız, tüm saf duygularıyla ve o muhteşem tepkileriyle biz büyükleri(!) mutlu eden varlıklar. İyi ki varlar onlar. Şimdi sizlerle ilk defa tiyatro izleyen çocukların tepkisinin fotoğrafını göstereceğim. Fotoğraf 1963 yılına ait. Kim tarafından çekildiğini bilmiyorum. Fakat tepkiler çok tatlı.

Ve şimdi de sizlere benim 2013 yılında Bursa'da çekmiş olduğum fotoğrafı göstereyim. Fotoğraftaki çocuk bir yetim. İlk kez ömründe profosyonel fotoğraf makinesi görmüş. Önce bu bakışlarla inceledi. Sonra dokundu, sağını solunu hırpaladı makinenin. Canım benim. Yedim onu ben.
Diyeceğim o ki, çocuklar inanılmaz güzel şeyler. Onları üzmeyin, kırmayın ve şu doğallıklarının tadını çıkarın. Çünkü onlar da büyüyünce bizler gibi olacaklar. Henüz olmamışken, hayatlarındaki toz pembeliğin devamını getirin.

Yorumlar

  1. Şu an okuduğum kitaptan Ece Temelkuran'ın cümleleri: "Nasıl kırıyorlar sonra bu kız çocuklarını? Nasıl kendilerine benzetiyorlar? Cinayet gibi. Belki biz de böyleydik. Sakatlanmadan büyüyebilseydik... Keşke öyle bir bilgisayar programı olsa. Ruhumuz sakatlanmadan büyümüş olsak nasıl insanlar olacağımızı gösterse."

    Ne muhteşem kadınlar olurduk ama değil mi sevgili Büşra, yara almadan büyüyebilseydik eğer. Ne korkusuz olurduk ne azimli ne muhteşem. Dünyayı değiştirebilirdik kesinlikle. Yara almadan büyüyebilseydik eğer.

    YanıtlaSil
  2. Keşke hep çocuk kalsak derler. Onlar gibi düşünsek, onlar gibi mutlu olmayı bilsek, bir küçük balon bizi mutlu edebilse, parkta sallanmaktan hiç vazgeçmeye ve kötülüğü hiç bilmemek.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bi sesin çıksın..