Ivır Zıvır Part 37

Bugünler de o kadar kötüyüm ki.. Kötülüğümün sebebini de bilmiyorum. Sanki tüm yakın arkadaşlarım ülkeyi terketmiş gibiyim.. Neden böyleyim ama. Nedenim yok. Çünkü tüm yakın arkadaşlarım hala bu ülkedeler.

Can sıkıntısından ölmek üzereyken, insan ne yazabilir ki? Bu yaz iş bulma konusunda ciddi adımlar atmam gerekiyor sanırım. Sanırım değil, kesinlikle öyle. Hadi bakalım.

Ve elbette yazamıyorum. Hele ki aklımdaki senaryoyu kağıda dökememek beni öldürüyor. Bugün koridorda durup Zeynep'e "Yahu bu filmi çekelim, noooluur, gerçekten muhteşem bir senaryom var" dedim. Arkadaşları yurdu terkettiği için benden kötü durumda olduğundan olacak ki, "olurr" gibi bir şey söyledi. Fakat sırf ben kırılmayayım diye. Çekeceğimizden değil. Çünkü o muhteşem senaryo, elle tutulur bir yerde değil ki, okutup da "Aaa harbi, çekelim bunu" desin kız.

Kafanda milyonlarca şey varken hiç bir şey yapamamak ne kadar kötü bir şeydir bilir misin? Bilmezsin. Ben anlatmazsam asla da bilemeyeceksin. Bence bilmelisin. Çünkü bilmek kadar güzeli yok. Tabi kötüsü de. Çünkü ne kadar çok bilirsen, o kadar çok üzülürsün. Benden bu kadar. İyi çalışmalar.

Yorumlar

  1. Kafanda milyonlarca şey varken hiç bir şey yapamamak ne kadar kötü bir şeydir bilir misin?

    Ama ben bilirim, tanıdık ruh halleri bunlar. Bi gayret diye ayağa kalkmak lazım.:)

    YanıtlaSil
  2. Ben bilirim kafamda birsürü şey var ama sadece beynim düşünüyor bunları bedenim hareketsiz ne bekliyor bilmiyorum yada kimi bekliyor.. hani biri gelip illa elinden tutup hadi mi demeli bize. Biz de böyle bir türüz canım ya napalımm :D Hala İndesign öğrenmedik hatırlatim istedim ve illüstratör ve vee neyse yapcak çok şey varda önce düşünce fiil halini almalıı..

    YanıtlaSil
  3. oyyy yerimmm, aynen öyle. indisign hala bizim için bir eksik. ama en kısa zamanda halledicz. yapcaz bunu yapcaz. evet yapmalıyız.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bi sesin çıksın..