Ay tutulması yaşıyorum.

Ay tutulması en çok da beni etkiler. Aslında beni en çok etkileyen şey, ay'dır. Ay ne desem bilemiyorum. Yok efendim, yanlış tahmin ettiniz. Kurt kadın falan değilim fakat ciddi manada etkilenirim dolunaydan. Yarım ay'dan, hilal'den ve türevlerinden. Ay'ı gördüğüm an o unuttuğumu sandığım tüm duygularım gün yüzüne çıkar. Bir ağlama hissi oluşur, nedenini asla tahmin bile edemediğim. Ağlamak güzel şey yabancı. Ciddi manada güzel.

Ay tutulmamın sonuçlarından bir tanesi ve en önemlisi yazı yazamıyor olmam. Artık nokta atsam, nokta atışı yapıyormuşum gibi bir his oluşuyor insanlarda. Genelde beni tanıyanlar sıkı takipçim. Onlar daha bir zevk aldıklarını söylüyorlar. Beni tanımayanlarla iletişimim olmadığından olacak ki, tepkilerinizi yorumlarınızdan alıyorum.

Yazdığım yazılara anlamlar yüklemesi gerekenler hariç, alakasız insanlar anlam yüklüyor, alınıyorlar. "Onu bana mı dedin?!" "Şurda şöyle demişsin ama.." şeklinde cümleler duymaya başladım çokça. Aslında söylemek istediklerimi anında söyleyebilen bir yapıya sahibim. Zaten açıklamamı da hep yaparım "Yalanlarımı gerçeklerimi anlatmak üzere kurguluyorum. Okuduğunuz her şey gerçeklerin yalanlarla kaynaşması. O yüzden "ne desem yalan olur." Çünkü ben yazar-ım. Sadece yazarım, siz okursunuz.

Diyeceğim o ki, sembolik yazmayı seviyorum. Alttan alttan laf sokmayı da seviyorum. Laf soktuğum insanların bunun farkedememesini de seviyorum. Zaten benim sembollerimi çözebilen bir zat-ı muhterem görsem alnından öpecek duruma geldim. Yoo, aslında belki de anlıyorsunuz. Belki de anlar gibi yapıyorsunuz. Ama seviyorsunuz değil mi? Evet evet, yazmalıyım. Kimse beni tutamaz, söylim.