Ivır Zıvır Part 33


"Moralim bozuk" "Canım sıkkın" gibi cümleleri sarf ettiğimde, "Noolur anlat, ne oldu, hadi ama" diye üzerime geldikten sonra; zorla da olsa ağzımdan laf alan insan "Amaan, salla. Boşver" dediğinde, ağzını burnunu kırmak istiyorum. Çünkü benim için önemli. Çünkü benim canımı sıkmayı başarmış. Çünkü moralimi bozmuş. Çünkü sallayamıyorum. Sen umursamaz tavırla dinledikten hemen sonra "Bunu mu kafana takıyorsun yea" diye de aşağılıyorsun ya derdimi, heh işte, işte o an hayat daha bir cehennem kesiliyor başıma.

Sanatsal bakış açımızı arttırmak adına Akbank Sanat Beyoğlu'ndaydık. Mutluluktan ölebilirdim. Ama ölmedim. Fakat gerçekten çok mutlu oldum. Cafe'sinden tutun da, kütüphanesine kadar her şeyine aşık oldum. Daha önce Joan Miro'nun sergisinden ağlayarak çıktığımı hatırlıyorsunuzdur. Bu kez, tam benlik bir yerdeydim. Hevesimi alamadım. Tekrar gideceğim. Siz de gidin.  "Dijital Sonrası Tarihçeler: 1960'lar ve 1970'lerin Medya Sanatından Kesitler" Serginin ismi. Sanırım Şubat sonuna kadar orada olacaklar. Girişte ve üst katta sergi alanı. Kısa filmleri asla izlemeyeceğim dediğim anda duvara yansıyan videoart'ın içinde buldum bir an kendimi. Oturup çözümleyecek kadar içine hapsetti beni. Aslında film izlemem yasaktı ve gerçekten bana uygun olmayan bir filmdi. Fakat işte gel gör ki, izledim. Muhteşemdi.

Ve bazen insan kendini ciddi anlamda yalnız hissediyor. Bu da ciddi anlamda sinir bozucu olabiliyor. İşte o an ölümü düşünüyor insan. Doğarken yalnız olan insan, ölürken neden yalnız olmayı istemez ki?

Yorumlar

  1. Gercekten de oyle. Agzini burnunu kirma istegi yani... Ama kirmiyoruz. Sabirliyiz mihmih :)

    Saka bir yana iste o anlarda yalnizligi iyi hissediyorum ben. Ne bileyim. Sanki yanindaymis gibi, aslinda yok. Hic...

    YanıtlaSil
  2. Keyaki, en azndan bu konuda yalnız olmadığımı hissettirdin, teşekkürler

    YanıtlaSil
  3. Paylaşımlarınız harika ilgiyle takip ediyorum. Başarılar.
    http://www.remtamutfak.com

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bi sesin çıksın..