Ivır Zıvır Part 9

Yine o muhteşem sıkıntılardan bi tanesindeyiz sayın seyirci. Bugün yanımdaki x kişisine "sana kaç para versem beni öldürürsün" dedim. Önce güldü, ciddiyim diye ekleyince "valla beni 30 yıl hapishanede bakacak kadar para verirsen öldürürüm" dedi. "Harbiden öldürür müsün "diye ciddi ciddi sorunca, "yok kız, daha çok gençsin, kıyamam" dedi. 

Bazen düşünüyorum da insana en çok sevdiği insanlar en çok zararı veriyor. Sanırım verdiğiniz sevgi ve değere eş olarak canınız acıyor. ne kadar büyükse, o kadar büyük acıyo canınız. e o zaman ölümün de kıyımı olmamalı.

gittiğim yollardan, geçtiğim kaldırımlardan, sokaklardan, evden,odamdan ve diğer kullanmak zorunda olduğum her şeyden o kadar çok bıktım, o kadar çok sıkıldım ki; birisi tutup elimden uzaya fırlatsa ya da ölsem ne bileyim, oooo yeni bi mekana geldim diye sevincem. O derece.

Düşünsene, ölmüşüm. benim derdim yeni bişeylerle karşılaşmak. şu lanet olası kapitalist sisteme her gün küfreden bunca insanken, nasıl yine o kapitalist sistemin kölesi olmayı başarabildik? O kadar çok tükettik ki her şeyi, tüketecek bişi kalmayınca böyle ortalıkta kalakaldık. 

En son da nefret ettik her şeyden. Son olarak herkesten. 

Hani o bi'zamanlar eğlenen,gülen, mutlu ve umutlu insanlar vardı ya; heh işte. Artık hepsi ölü.

Yorumlar

  1. Bir ebabil kuşunun ibiğinden toprağa düşer de bir çekirdek tanesi. Rahmet yağdıkça çekirdekcik çatlar ve yeniden hayat başlar. Bu bir diriliş muştucusudur toprakta çatlayan tohumcuk. Hayat bir tohumla başlar; çekirdek fidan olur, büyür ağaç olur. Çiçek açar, meyve verir. Gölgesinde yeniden medeniyetler kurulur. Kültürün özü birbirini sevmektir öncelik. Yeniden dirilişte ölmüştür bencillik. Bir nefes alır ve verirsin; Allah dersin.Her nefesin hakkını Allah diyerek verirsin.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bi sesin çıksın..