Yardım Etmek Can Yakmaz, Bir Yere Kadar!

Çok değerli okuyucum. Biliyorsundur belki,ya da bilmiyorsundur. Dur anlatayım. Bazı durumlarda ve bazı yardım organizasyonlarında fotoğrafçı olarak görev alıyorum. Geçen yaz böyle bir görev kapsamında mülteci kampına gittik.

Uçakla Hatay'a geçtik. Öncesinde ekip olarak (yaklaşık 20 kişi) hava durumuna bakıp, havanın günlük güneşlik olduğunu öğrendik. Fakat elbette evdeki hesap çarşıya uymadı. Ben yine kırmızı converse lerimi giydim ve yine lanetim beni buldu. Ne zaman onları giysem yağmur yağar ki nitekim öyle oldu. Günlerdir yağmayan yağmur benim gitmemi fırsat bilip yağdı.

Kampın olduğu yere otobüsle gitmeye başladık. Sarp dağlar, ilginç yollar. Önümüzü kesen asker ve diğerleri. O kadar ayrıntıya girmeyeceğim. Yol üzerinde bir eve de uğramamız gerekiyordu. Suriyeli 3 ailenin kaldığı eve. Otobüsü durdurduk. Fotoğrafçı olarak durumu fotoğraflamam gerektiğinden bir abla "Hadi" dedi bana. Tam ayağımı atacaktım ki otobüsten yerler çamur içinde. "abla ben gelmem, buralar berbat. Nası yürücem" dedim. "İnşallah bu yollardaki çamur seni cennete götürür iki misli" gibi bir laf etti ki o an cümlesi bitmeden atladım araçtan. Çamurlu yolda tek odalı eve ilerledi ekip hemen.

Ben arkalarından koşarken çamurlara bata çıka ilerliyordum. Etrafı da resmetmekten geri kalmadım. Onlar çoktan içeri girmişlerdi. Koşarak atladım içeriye. İşte bu kareyi o an çektim. M modunda çektiğim için görür görmez denklanşöre bastığım bir kare. Elbette pozlama hatası var. Pozlama hatamı şak diye suratıma vuran bir yol göstericim de var. Genelde fotoğraflarıma binbir kulp takar fakat bunu sevmiş. Şaşırttı kendisi beni. Kendisi Ertem. 

Yol gösterici olayına da bir aydınlık getireyim hemen. Adamın teki sabah namazı için camiye doğru yola çıkmış. Derken çat diye yere düşmüş. Üstü kirlendiği için eve dönmüş. Üzerini değiştirip tekrar yola çıkmış. Yolun karanlık olmasından mütevellit tekrar düşmüş. Yine eve dönmüş ve kıyafetlerini değiştirip tekrar camiye gitmek üzere yola koyulmuş. Evden çıkar çıkmaz elinde fenerle bir adam belirmiş. Birlikte camiiye doğru ilerlemişler. Adamın kendisine ışık tutmasından çok memnun olan adam, "Namazı sen kıldır" demiş. Elinde fener tutan adam "Hayır, kılamam. Çünkü ben şeytanım" demiş. Diğeri irkilerek "ama bana ışık tutup, yol gösteriyorsun" demiş. ""Çünkü seni düşüren bendim. İlk düşüp geri döndüğünde Allah tüm günahlarını affetti. İkincisinde ise tüm tanıdıklarının. Üçüncü kez düşersen tüm ülkenin günahlarını affedecek diye korktum.O yüzden sağ salım camiiye gitmeni sağlıyorum" demiş. 

Bunun hemen ardından eklemeliyim. Etrafınızda yardım etmeniz için bekleyen birileri vardır mutlaka. Yapabileceğiniz bir şeyler. Yapmaktan çekinmeyin. Canınız yanar ama bir yere kadar!

Yorumlar

Yorum Gönder

Bi sesin çıksın..