Ben yoldan çıktım!

Sülalesine tepki olarak doğmuş bir insanım. Genellikle her girdiğim baba tarafı ortamında tartışma ile ayrılırım. Fikir çatışmalarının yanı sıra bir keresinde "Bunun beynini kim yıkamış böyle, alın bunu karşımdan" tepkisiyle karşılaşıp "En azından benim beynim temiz" deyip kalkıp gittiğimde "Dil de pabuç" denmişti. 

Dil pabuç evet. Çünkü hep birilerine bi'şeyler anlatmak zorunda kaldım. Kendimi anlatmak zorunda kaldım.X kişisinin Babama dönüp "Sen de böyle değildin gençken falan, neden bu kızı böyle yetiştirdin?" tepkisine maruz kaldığım da oldu. 

Evet, ben biraz ilginç yetiştim. Solcu Liselim yazımı okuduysan az çok bilgin vardır zaten. Beni yoldan çıkaran en önemli şeylerin başında her duyduğunuzda okumak zorunda olduğunuz, mezar taşlarının sonunda yazan Fatiha.

"Hamd, âlemlerin Rabbi, merhametli olan, merhamet eden ve Din Günü'nün sahibi olan Allah'a mahsustur. (Allahım!)
Ancak sana kulluk eder ve yalnız senden yardım dileriz. Bizi doğru yola, nimete erdirdiğin kimselerin, gazaba uğramayanların, sapmayanların yoluna eriştir."
Hamd etmekle başlayıp,
Doğru yol? ile çıkıyorsunuz yola. Kendi yolunuzdan çıkıp O'nun yolunda ilerliyorsunuz sonra. Aaa bir de bakıyorsunuz başka bi'sürü şey var sizi ilgilendiren. Sapmanız gereken. Gazaba uğramayacakları arıyorsunuz hayatta. Ya da size bir gazap vaadetmeyeceklerin. İşte "huzur" denilen olay oralarda cereyan ediyor. Huzur bambaşka..
Kulluk etmek, sıkıştığın zaman yardım dileyeceğin bir varlığı bilmek çok iyi geliyor. Sonra neden onu hatırlamak için yalnızca sıkışmayı bekleyim ki diyorsun. İbadet başka. Her dakikanın doluluk oranını arttıran özel bi'şey.
Ve Asr suresinde ;
"Andolsun zamana ki, insan gerçekten ziyan içindedir. Ancak, iman edip de sâlih ameller işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye edenler, birbirlerine sabrı tavsiye edenler başka (Onlar ziyanda değillerdir)."
İnsanların zarar ve ziyanlarını gördükçe canın acıyor neden sonra. Birden kafanda şimşekler çakıyor.İnsanlara tartışarak anlatmamaya başlıyorsun. Yer yer sinirleniyorsun ama sonra geçiyor. Hakkı ve sabrı önce kendine tavsiye ediyorsun. Sonra diğerlerine. 
Ben artık yalnızca gülümsüyorum. O başını neden örtüyorsun diye sorulan sorulara -ki bunca yıl olmasına rağmen- hala hazmedememiş insanlara gülümsüyorum. Oruç tutmanın ibadet olduğunun farkına varmayan insanlara da gülümsüyorum. 5 vakit namazı kılmaya çalışırken "Uçacaksın zaten kıl, kıl" diyen insanlara da gülümsüyorum. Merak ediyorum bazen kitapları nedir, neyin nesidir. Neye inanırlar, nereden gelip nereye giderler. Sorup ilginç cevaplar da alırım. Fakat dinle alakalı değildir hiç biri. Siyasetle alakalıdır. Siyasileri örnek olarak görürler ve ona göre bi'şeyler oluştururlar kafalarında..
Bana "sizinkiler öyle yapıyor ama" derler. Sanki din onlarla gelmiş gibi "haşa." Onlarla gelmedi din. Yıllardır vardı. Yalnızca onlar bizi diğerlerinden fazla gözettiler. Akraba dediğiniz insanlar onlara küfrederken tüm kapalılara, namaz kılanlara ve hatta Allah diyenlere bile küfretmeye başlayınca ise biz onların arkasında daha bir olduk. Zira bizim için "din" önemli. 
Bizim için "islam" ın önemli olması rahatsız ediyor olsa da birilerini, inanın bu gerçekten sapacak değiliz. Peki ya sizler hala devam mı edeceksiniz ?
"Onlar sağır, dilsiz ve kördürler. Artık onlar dönemezler." Bakara 18
Allah'ın hidayeti her bu yazıyı okuyanın üzerine olsun.

Yorumlar

  1. İçten bir amiiiiiin... Diğerlerini de Allah ıslah etsin diyelim, ne diyelim?..

    YanıtlaSil
  2. Ya ben anlamıyorum senin dininden inancından kime ne? Niye insanlara bu kadar batıyor. Ay herkes herkesi kendi haline bıraksa da yaşayıp gitsek.

    YanıtlaSil
  3. amin ,bunlardan dolayı saptıysan hepimiz sapıtmışız desene güzel kız :)

    YanıtlaSil
  4. amin.seni anladığımı düşünüyorum.senin beynin yıkanmış dediklerinde evet beynimi açtılar çamaşır suyu döktüler derdim :D örtünmem ayrı bir olaydı.40 yaşına gel sonra örtün daha gençsin güzelsin hayatını yaşa dediler :D kapanmak için ağlıyorum kadın diyor bizim kızın bikinileri mayoları var giymiyor artık al sen giy :D ağlar mısın güler misin.Allah hidayet versin deyip gittim 'doğru yol'uma.şükürler olsun.amin

    YanıtlaSil

  5. Allah, kalpleri kararmış, hidayete uzak kullarına ne sevap işlemeyi ne de dualarında içten olmayı nasip edermiş,
    ne diyelim hidayet hepimize...

    tabi bir de şu var: ne yazık ki toplumsal olarak tersine mahalle baskısını henüz tartışamıyoruz, örnekler medyanın hiç ilgisini çekmedi, çekemeyecek de!

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bi sesin çıksın..